Itigil ang Pag-eemote

Bago nangyari ang lahat ng nangyari, Mother Earth and I had a FUNtastic weekend. Noong Sabado, na-B.I. (as in Bad Influence) niya ako na mag-mall sa halip na tapusin ang pleading ko. Nayaya pa namin sina Father Thunder at Atekupungsingsing. Noong Linggo, nanood pa kami ng “The Buzz” at “KapusoMo, Jessica Soho.” Nagkakanda-ihi kami sa tawa that night. Ako, literal na nahulog sa upuan.

I always had the best time with mudra. Parati kasi siyang patawa. Ayaw na ayaw kasi nun sa problema at sa lungkot…even after her passing.

Hindi ko alam kung maniniwala kayo pero after ilipat si Mother Earth from the O.R. to the I.C.U. noong Martes,  may bagong pasyenteng ipinasok sa O.R. The patient was not under any medication or anesthesia at the time pero nang pagpasok niya sa O.R.…

Patient:      Doc, sino po yung babaeng mataba na sunod

                    nang sunod? Tawa po siya nang tawa!

Kinilabutan ang mga doktor. They knew exactly kung sino ang tinutukoy ng patient. Babae…mataba…tawa nang tawa…no doubt, that was Mother Earth.

Pero naiimagine ko na ang reaksyon ni mudra: “Pukanenang ‘to! Ano’ng mataba?!?!”  🙂

Still, ang laking comfort knowing that she is happy where she is. And, I think, she was trying to make us happy as well even during the wake.

Noong ikalawang araw ng burol, may dalawang matandang babaeng nakaupo sa bangko sa labas ng chapel. Sa likod nila, nakahilera ang mga korona ng bulaklak mula sa dinami-daming friendships ni mother. All of a sudden, bumagsak ang isang korona. Sapul ang dalawang matanda!!! Dagling lumapit si Father Thunder!

Father Thunder:     Ano nangyari sa inyo?

2 Babae:                    Ewan nga namin e. Bigla kaming binagsakan.

Father Thunder:     Siguro may masama kayong ginagawa kaya nagalit si Cecile.

2 Babae:                    Naku, hindi po ah! Hindi po talaga!

                                   Wala kaming pinag-chichismisan!!!

Ayun! Lumabas din ang katotohanan! May pinagchichismisan naman pala! At malamang si Mother Earth ang topic kaya na-soplak sila!!! Buti nga!

Noong ikatlong araw naman, umaga, mag-isa akong nag-eemote sa photo gallery na sinet-up in honor of mudra. It featured pictures from her highschool and college days, during her political career, with family members and most recently, pics from our Europe trip. Nangingilid na ang luha sa mga mata ko. I was missing her terribly. Mamaya-maya, lumapit sa akin ang suki ni Mother Earth na baklang nagdadala sa’min ng sariwang pusit.

Beki:           Ate, condolence po.

P:                Maraming salamat. Wala ka nang suki.

Beki:           Oo nga po.

(Na-appreciate ko naman ang kanyang pakikiramay. Until…)

Beki:           (Pabulong) Ate, ibabalik ko po bukas.

P:                Ano?

Beki:           Ibabalik ko rin po bukas.

P:                Ang alin??? Ano ibabalik mo?

Beki:           Dalawang daan po. Hihiram po sana ako.

                    Wala po kasi akong puhunan.

Hindi ko alam kung hahagalpak ako ng tawa o sasapukin ko ang bakla.

P:                Ayos ka ah!!! Namatayan na ‘ko, uutangan mo pa ‘ko?!?!

In short, pina-utang ko pa rin. Bilang si Mother Earth ang paborito niyang hiraman ng pera, I am bound to continue the tradition. Hehe.

I am sure si mudra ang may pakana ng lahat. Gusto siguro niyang sabihin na, “Hoy, P! Tama na ang pag-eemote mo dyan! Ang saya saya ko dito tapos panay ang ngawa mo!”

You never fail to make me laugh, Mother Earth. Yan ang pinakamami-miss ko. And I hope you don’t stop na gumawa ng paraan para mapasaya at mapatawa kami…pero wag naman sana ako parating ma-utangan. Mamumulubi ako.

If you like this post, please click any of the buttons below 🙂

• 
•