WATPION presents: ALING LINDA

Meet Aling Linda. Isa siya sa mga angels ni Mother Earth noong politicians pa siya. Kasa-kasama ni mudra sa pangangampanya at pag-ikot sa lahat ng binyag, birthday at patay sa mga barangay. At kahit wala na sa puliika si mommy, madalas pa rin siyang dumadaan sa bahay lalo na tuwing nakikita niya si mommy na nakaupo sa terrace. Ipapatawag siya ni mommy, bibigyan ng bigas at bagoong (favorite daw niyang ulam yun) kapalit ng chismaks. 

Kaya naman ganun na lang ang pighati ni Aling Linda nang mawala si mudra. In fact, nung araw ng libing, inagawan kami ng eksena niyan. Bigla ba namang nanigas ang katawan at hinimatay! Taob kaming lahat!!! Naiintindihan naman namin dahil sa tinagal-tagal, at sa hirap ng buhay ni Aling Linda, parating si mother ang takbuhan niya. 

Mula nga nang mawala si mommy, di na rin siya masyadong pumapasyal sa bahay. Siguro nalulungkot…o nahihiya. Kaya laking gulat namin noong Balenstimes Day, biglang nag-return of the comeback si Aling Linda! Biglang pumasok sa gate at humingi ng bagoong. We missed you po!!! 

Teka, nabanggit ko na bang MALI-MALI siya? Para sa hindi nakakaalam, yung mali-mali ay taong magugulatin to the highest performance level. Kaya sa sobrang pagka-miss namin, nakatuwaan namin siya. 

P:                 (Pasigaw) KAMUSTA KAYO?!!!

Aling Linda:  AY! KAMUSTA! [email protected]&$ KA! AY HINDI! ANO BA?! 

 

Nene:           (Pagulat) BAGOONG!

Aling Linda:  PENGE! [email protected]&$ KAYO! [email protected]&$ KAYONG LAHAT! AY SORRY!

                   Sorry, pahingi nga ng bagoong… 

 

Roel:            (Bumusina sa koche)

Aling Linda:  [email protected]@[email protected] KA! P€P€ KA! AY HINDI! [email protected]&$ KA! AY HINDI! 

Sanay na si Aling Linda na binibiro namin siya nang ganun. Pero nakakapagod din siguro magulat ALL THE TIME. 

Sa madaling salita, humingi siya sa amin ng bagoong at bigas. Tamang-tama naman, hindi nagalaw ang sinaing na kanin  ni Nene noong gabi. Nilabas namin ang kaldero kay Aling Linda para maiuwi niya. Eksakto, may natira pa kaming adobong pusit. Ininit ni Nene. Habang naghihintay sa ulam, nagulat na lang ako at biglang dinakot na ni Aling Linda ang kanin at sinubo. Gutom na gutom na raw siya. 

Noon ko naisip na kaya siguro siya hindi na madalas dumaan sa bahay ay dahil nahihiya lang siya. Pero dahil kumakalam na ang sikmura niya, talagang nag-lakas-loob na siyang humingi ng makakain. 

P:                  Oh, bakit gutom na gutom ata kayo?!

Aling Linda:   (Habang namumuwalan sa kanin) Lugaw lang kasi kinain namin kagabi e.

P:                  Huh? Teka, hintayin niyo na yung ulam. Iniinit na ni Nene.

Aling Linda:    Ayos na ‘to. Iuuwi ko na lang yung ulam.

P:                  Bakit, sino ba nasa bahay niyo?

Aling Linda:    Si Ador (asawa niya) at apo ko. (Sabay subo ulit ng kanin)

P:                  E asan ang mga anak niyo???

Aling Linda:    Pinabayaan na ‘ko.

Dito na bumuhos ang luha niya. Pero habang umiiyak, panay pa rin ang subo niya ng kanin. Nadurog ang puso ko. Eto ako, Balenstimes Day, at ang iniisip ko ay kung saang maganda at mamahaling restaurant ako dadalhin ni Papa N. Habang si Aling Linda, masayang masaya na sa malamig na kanin, bagoong, at pinitas na kamias sa likod-bahay. 

P:

Tama nang iyak ha! February 14 pa naman ngayon! Dapat masaya. Basta sumasakit ang tiyan o nagugutom, pumunta kayo dito. Andyan naman parati si Nene. Tignan niyo nga’t payat na payat na kayo.

Aling Linda:

Ate Cecy!!! (tawag niya kay Mother Earth) Maraming maraming salamat po!

I’m sure napangiti si mudra. 

 

P:

O siya, kumain lang kayo dyan at mauuna na po ako. Ayoko na ng naiyak ha. HAPPY BALENSTIMES DAY!!! (di ko natiis)

Aling Linda:

AY HAPPY! OO, HAPPY! HAPPY BIRTHDAY! HAPPY THREE KINGS! AY MALI! MALI! MALI! 

 

Hahaha! 

Isang kwentong may kurot sa puso… sa Buwan ng mga Puso. Happy Wednesday everyone and have a great workweek ahead! 🙂