Nun isang araw, maaga aga ako nakauwi. Himalang nauna ako kay C.
Kailangan nyo mapicture ang usual get-up ni C: Long-sleeves polo barong, black slacks, black shoes. The end. Every single day, for the past 5 years.
photo from sulit.com.ph
Anynoo, so yun nga nakauwi si C. Nung nakita nyang nakabukas na TV, humilata na sya sa kama. Tabi naman ako, sabay himas ng tyan nya… While watching TV, he looks at me and says in a concerned voice:
C: “Lov…?”
(Inisip ko pagagalitan na naman ako dahil ang gulo gulo ng mga damit ko…”
S: “Yes bahbee?”
C: “I think my barongs are shrinking.”
Natigilan ako. Umupo at tumingin sa kanya… Seryoso naman mukha nya.
S: “Shrinking?”
C: “Yeah, they’re all a bit tight now.”
S: [hindi ko na mapigilan matawa] “Shrinking?!!”
You have to understand that since C started eating my mom’s cooking, he’s lost his jawline…
C: “Bakit ba?!”
S: “Seriously? Shrinking?!!”
C: “Oo! Just what are you implying ba?!”
S: “Hahahahahahaha! Shrinking!!!! Hahahahahahaha!”
Hindi na ako kinausap ni C for the rest of the night.
🙁 Wawa naman si C, shrinking na ang damit. Hahaha! At pinanindigan niya yun. 😀
Parang ang dating pa gusto sakin isisi yun eh, or sa labandera… kala nya siguro kung paano labhan yun mga damit nya or pinapabayaan ko… mokong.
haha! in denial si papa C!
Trulaloo… wala na akong masabi after that eh…tawang tawa lang talaga ako
In denial si C.
Yun lang.
Grabe talaga Jill…yun titig pa sakin ng maliliit nyang mga mata, talagang bewildered.